موسی (ع) چشم به راه ماست!
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۵۴۲۱۸
خبرگزاری فارس؛ حنان سالمی: موسی (ع) بر کرانه کوه طور چشم به راه ماست تا اینبار «نیل» را با قوم محمد (ص) بگذرد! پشت به بنیاسرائیل ایستاده و با آغوشی مهربانتر از مادر، ید بیضایش را به سوی ما دراز کرده تا خورشید قدس را از میانه سینه صهیون بیرون بکشد. موسی (ع) منتظر ماست و در مسجدالأقصی بر سجاده خونین فلسطین آه میکشد! آه از رنج طاقتفرسای بنیاسرائیل.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«ما در تورات به بنی اسرائیل خبر دادیم که قطعاً دو بار در زمین فساد خواهید کرد و در برابر طاعت خدا به سرکشی و طغیان و نسبت به مردم به برتری جویی و ستمی بزرگ دچار خواهید شد. پس هنگامی که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگانِ سختْ جنگجو و نیرومند خود را بر ضدّ شما میانگیزیم تا شما را سخت در هم کوبند؛ حتی برای به دست آوردن مجرمان، خانهها را جستوجو میکنند؛ و این است وعدهای قطعی!»
قرآن، نور است و نور، پایان سیاهی؛ پس آیا با وجود این وعده صادق، صبحِ موعود، نزدیک نخواهد بود؟ آن زمانی که «قدس»، سینه «صهیون» را بشکافد و پس از سالها اسارت در چنگال خونآشامِ ستاره پنج ضلعیِ ظلم، طلوع کند؟ آن روز که گوشهای مست از مَع مَع گوساله سامری، فریاد حقیقت را بشنوند و فرعونهای شهوتشان را به گور ببرند؟ آیا آن روز موعود فرا نخواهد رسید؟ روزی که تیترِ اول همه روزنامهها و خبرگزاریهای جهان همان «فتح قریب» باشد؟ روزی که به جای خون و باروت و گلوله، شیرینی سلام و صلوات و لبخند در کوچههای «صبرا» و «شتیلا» پخش کنند؟ روزی که به جای زجه بر تکههای بریده تن انسان زیر آوار عصیان، وزیدن خنکای نسیم زندگی را بر روسریهای سفید دخترکان غزه در ساحل مدیترانه به تماشا بنشینیم؟
آری آن روز فرا رسیده و موسی (ع) برای جشن پیروزی چشم به راه ماست. ملالی نیست. بگذار به رگبار ببندند آرزوهای ما را. بگذار کور کنند چشمهایمان را، و بشکنند پاهایمان را اما تا زمانی که خون جاریست و رگهایمان جاریتر، ما با بالهایی از پرهای خونینِ شهادت پرواز میکنیم. چون ما فرزندان کوههایی هستیم که ایستاده در تاریخ میمیرند و شریانِ حیات از گلوهای بریده ماست که میگذرد؛ پس از فلسطین دل نخواهیم کَند. اینجا، برای آنها نیست. این بقعه مُبارکه، این سرزمین مقدس، بر آنها حرام است. با آنها بگو موسی که خداوند به تو چه گفت! بگو ای رسول الله و از راز سرگردانی آنها پرده بردار که خداوند گفت: «فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ ۛ أَرْبَعِینَ سَنَةً ۛ یَتِیهُونَ فِی الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ ﴿٢٦﴾»
مردان سختْ جنگجوی قوم محمد (ص) بر کرانهی قدس ایستادهاند یا موسی (ع)؛ در میانهی هفتمین آسمان! بیمرز و با سرهایی سپرده به نور. و شیاطین رجم شده را کِی توانِ گذشتن از عظمت آسمان هفتم هست؟! پس بر فرزندانت اشک مریز ای موسی (ع)، ای پیامبرِ اولین قبلهگاهِ الله. ای پدر! برایمان دعا کن و بگذار که فرزندان اسرائیل، استخوانهایمان را چون برادرشان یوسف، به حسرت و حسد در هم بکوبند! بگذار این بار با خون خودمان پیرهنهامان را سرخ کنند! و بگذار به یعقوب بگویند که بی چاره بودند و گرگِ تقدیر، ما را دریده! اما چاه هر اندازه هم بلند باشد و عمیق، ما «عزیز» خواهیم شد. اندکی صبر یا کلیم الله؛ و آنگاه بلوغ کرامت را در قوم محمد (ص) به تماشا بنشین؛ که «وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَیْنَاهُ حُکْمًا وَعِلْمًا ۚ وَکَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿٢٢﴾»
میدانیم دل تو با ماست ای موسی (ع)، اما آن بیرون راندههای صهیونیستِ حیران را چه شده؟ با این همه آیه و نشانه هنوز نمیدانند که ما خونیم در رگهای زمین و فریادیم در گلوی آسمان؟ و اگر آن روز وعده داده شده فرا برسد، چون مرگ، جانهاشان را به گلوگاه تنهاشان خواهیم رساند؟ تو به آنها بگو یا کلیم الله؛ به آنها بفهمان ای رنجکشیدهترین پیامبر قومی که شیطان بود، بگو که به بمبهای خوشهایشان دل خوش نکنند، چون برای کشتن خوشههای زیتون کافی نیست؛ عطر زیتون را نبوییدهاند؟! خاکِ پای ریشههایش را چطور؟ تا حالا که باید فهمیده باشند شاخهای که از ریشههای ما جان گرفته باشد نامیراست!
ما نمیمیریم یا موسی (ع)! چون محمد (ص) جلو ایستاده و دعای صد و بیست و چهار هزار پیامبر بدرقه راه ماست. چون این حکم خداوند است. حتی اگر تمام یهود خودشان را به ندیدن و نشنیدن بزنند ما نمیمیریم و هر ذرهی خاک فلسطین یک روح است! یک وطن! آن هم زنده و سخاوتمند و زایا. ما در روز موعود چون بُرادههای آهن به هم خواهیم پیوست و از نیام کشیده خواهیم شد تا با اسم رمز «حیدر» دوباره به فتح «خیبر» برویم. برایمان دعا میکنی ای پیامبرِ سرزمین پیامبران؟ برایمان حرز میخوانی در برابر سِحر ساحران قومات یا رسول الله؟
ما آمادهایم یا کلیم الله و فلسطین، گهوارههایش را با تمام رمق جانش تکان داده و بلند لالایی میخوانَد. لالاییِ «فتح خیبر به دست حیدر». ما سخت ایستادهایم یا کلیم الله تا با عصای شما از نیل فرعونهای یهودی بگذریم. که این قومِ خون به جگر پیامبران کرده، هزاران سال است که از داستانِ دستانِ مردان ما میترسند؛ دستانِ نیرومندی که دوباره آمدهاند و قلعههایشان را زیر و زبر ساختهاند؛ و این نه حرفِ ما، که وعده خداوند است: «وَقَضَیْنَا إِلَىٰ بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی الْکِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیرًا ﴿٤﴾ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَیْکُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّیَارِ ۚ وَکَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا ﴿٥﴾» ما به پا خواستهایم تا سرهای سامری را بِبُریم، برایمان دعا کن، زیاد چشم به راه نخواهی ماند یا موسی (ع)!
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: طوفان الأقصی فلسطین محور مقاومت صهیونیست ها مسجد الأقصی سرزمین های اشغالی کلیم الله چشم به راه راه ماست آن روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۴۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«روایت اول» از ردیف یک موسیقیدان مهم منتشر شد/خواندن یک قصه جالب
محمدباقر زینالی پژوهشگر، مدرس، آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی در گفتوگو با خبرنگار مهر ضمن تشریح تازه ترین فعالیت های موسیقایی خود از انتشار تازه ترین اثر پژوهشیاش خبر داد و گفت: به تازگی اثر پژوهشی را با عنوان «روایت اول» از ردیفنوشته موسیقی معروفی براساس نگارش لطف الله مفخم برای ویولن را بازگردانی و تصحیح کرده ام که به نظرم یکی از آثار پژوهشی است که می تواند در حوزه های آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.
وی در توضیحات تکمیلی پروژه خود بیان کرد: «ردیف» یکی از مهم ترین منابع موسیقی سنتی ایران است که آموزش و اجرای آن از دوره ناصری به تدریج همه گیر شد و یادگیری آن جزو جدایی ناپذیر یادگیری موسیقی سنتی در سال های اخیر شده است. در این مسیر معتبرترین این ردیف ها، ۲ ردیف «میرزا عبدالله» و «آقاحسینقلی» است که هر ۲ ردیفِ سازی محسوب میشوند که یکی برای سه تار و دیگری برای تار تدوین شده بود. هرچند نسخه ای که از ردیف «میرزاعبدالله» در حال تدریس است با تار و توسط نورعلی برومند روایت شده است. البته که هر دوی این استادان شاگردان زیادی داشتند که دانسته های خود را به آنها آموزش می دادند تا مطالب منتقل شده و موسیقی حفظ شود. یکی از این شاگردان با استعداد، درویش خان بود که بعد از اتمام دوره شاگردی ردیف، خلاقیت های زیادی نیز در موسیقی ایجاد کرد که از آن جمله می توان به ردیفی برای تدریس با تار اشاره کرد که وی با تنظیمی متفاوت آن را به شاگردان خود تدریس می کرد. از شاگردان معروف درویش خان هم می توان به مرتضی نی داوود و موسی معروفی اشاره کرد که این ردیف را درس گرفته و تدریس میکرده اند.
این پژوهشگر گفت: موسی معروفی علاوه بر تدریس، اقدام به نوشتن یادگرفته های خود به صورت نت کرد. جالب اینکه در آن زمان که معروفیِ جوان شروع به نوشتن این ردیف کرد، کمتر کسی در ایران به نت نویسی آشنا بود پس کاری که موسی معروفی انجام داده، در آن دوره پروژه ای بسیار خاص و مهم به نظر می آمد. در گذر زمان این نوشته، در سال ۱۳۱۸ به دست لطف الله مفخم پایان میرسد و این هنرمند به سبب شاگردی که نزد ابوالحسن صبا کرده بود این نت ها را به کوک های مرسوم در ویولن منتقل کردتا شاید مورد استفاده نوازندگان ویولن و حتی در تدوین ردیف ویولن صبا قرار بگیرد. ولی این اتفاق نمیافتد و نوشته های مفخم تا سال ۱۳۵۶ بدون استفاده میماند. در این سال دست نوشته ها بدون تصحیح توسط فرهنگستان هنر چاپ می شود و در بحبوبه پیروزی انقلاب اسلامی آنچنان که باید دیده نمی شود.
زینالی توضیح داد: سال ۱۳۸۲ به صورت اتفاقی نسخه ای از این کتاب را در کهنه کتاب فروشیای دیدم و آن را خریدم تا شاید استفاده ای از آن داشته باشم. البته تا سال ها فکر می کردم این کتاب همان ردیفی است که به نام ردیف موسی خان معروف است. بعدها متوجه اشتباه خود شدم و در محتوای کتاب کنجکاو شدم. از سال ۱۳۹۳ شروع به کار کردن روی این کتاب کردم و نت ها را برای سهولت اجرا به کوک های مرسوم در ردیف های تار منتقل کردم. بعدها این نوشته ها را تایپ کردم و به فکر چاپ آنها افتادم. سال ها دنبال ناشر معتبر برای چاپ درخور آن بودم. متاسفانه ناشران مختلفی که به آنها مراجعه می کردم همکاری برای چاپ نداشتند و از سال ۹۷ تا ۱۴۰۲ این داستان وقفه ای طولانی برای چاپ کتاب ایجاد کرد. حتی در خلال این پیگیری ها متوجه شدم یک هنرمند و مدرس شناخته شده حوزه موسیقی مانع چاپ این مجموعه توسط چند ناشر شده است. چون این کتاب را با کتاب ردیف موسی معروفی در تضاد می دیده و صراحتا به من گفت که این کتاب ردیف موسی خان را تضعیف خواهد کرد. چون کارشناسی کتاب توسط آن ناشران به این هنرمند موثر موکول شده بود که این جواب منفی مانع از چاپ کتاب در آن سال ها شد. البته در نهایت، کتاب «روایت اول» به صورت ناشر مولف چاپ شده است.
این نوازنده و آهنگساز موسیقی ایرانی در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: اشتباهی که در این مدت در برخورد دوستان با این کتاب متوجه شدم این بود که همه فکر میکنند این کتاب همان ردیف معروفی است اما این اشتباه به جهت نام موسی معروفی است که روی جلد آمده و پیشینه این ردیف را نمیشناسند. به نوعی می شود اذعان کرد که این ردیف را می توان ردیف «درویش خان» نامید. ضمن اینکه این کتاب برای کسانی که علاقهمند به پژوهش درباره ردیف و روند شکلگیری و رشد آن هستند، میتواند سودمند باشد و کاری که من انجام دادم پژوهشی روی زندگی موسی معروفی و لطف الله مفخم پایان، تصحیح اشتباهات موجود در نسخه اصلی کتاب، انتقال به کوکهای جدید و مضرابگذاری نت ها برای ساز تار بوده است.
وی در پایان تصریح کرد: این ردیف به تنهایی هنوز قابلیت آن را ندارد که به صورت مستقل به عنوان ردیف استفاده شود. باید پژوهش بیشتری درباره جمله بندیها و رفع اشکالات آن انجام شود تا ابهامات کامل رفع شود. همین طور، در تلاشم که نسخه ای صوتی از آن تهیه کنم تا نتها مفهوم صوتی پیدا کنند و نغمات و ملودیهای جدید به گوش ردیف دوستان و علاقهمندان موسیقی ایرانی برسد.
کد خبر 6096823 علیرضا سعیدی